Nostalgia
Nostalgia
Zamyślam się
i mnie tu nie ma
ja jestem znowu tam
gdzie czarna sosna śpiewa
ja to słyszałem sam
gdzie las jest jak kołyska
najczulsza jaką znam
a polska wierzba sięga
nitkami aż do gwiazd
gdzie domy zasypiają
o zmierzchu pośród łąk
tworząc z nich układankę
jak płatki tworzą pąk
...czy ja ich tam odnajdę
czy zetrze ich na proch
szaleństwo globalizmu
internetowy trąd
gadżety
bankomaty
gangsterzy
politycy
kombinatorzy giełdy
żebrzący ulicznicy
...czy już nikt nie da wiary
że kraj ten był Ojczyzną
a został rynkiem zbytu
z unijną wręcz pańszczyzną
że władzę wzięły karły
widzące krótkowzrocznie
i sprzedały nas graczom
bez pytania
zaocznie
zamyślam się
i mnie tu nie ma
nie jestem nigdzie już
jest kraj
lecz tam już nie ma
spolegliwości dusz
Chicago, Sierpień 2000.
www.wojciechborkowski.com
Wersja do druku